Historia

Sébastien Érard przyszedł na świat w Sztrasburgu. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie geometrią i rysunkiem architektonicznym. W warsztacie swojego ojca, tapicera, miał okazję wykazać się swoją, techniczną pomysłowością. Jako szesnastolatek przeprowadził się do Paryża, gdzie został zatrudniony jako pomocnik producenta klawesynów. Uczył się szybko, a swymi umiejętnościami wprawiał w zazdrość konkurentów, a nawet swojego nauczyciela. Donoszono więc na niego, jako że pracuje bez zezwolenia, jednakże sam Ludwik XVI wydał mu licencję na produkcję i sprzedaż instrumentów we Francji. Do 1789r. kontynuował działalność, jednak Rewolucja Francuska zmusiła go i jego rodzinę do przeprowadzki. Osiedlili się w Londynie, gdzie Érard niezwłocznie rozpoczął produkcję instrumentów. W 1796r. założyciel marki powraca do Paryża, gdzie otwiera kolejną fabrykę i pracuje nad ulepszeniami harf, pianin i fortepianów i opracowuje nowe patenty produkcyjne. Jego rodzina nadzoruje w tym czasie produkcję w Wielkiej Brytanii, jednak to Érard pozostaje szefem obu fabryk. Wiele z opracowanych patentów, jak np mechanizm podwójnej repetycji, są stosowane do dziś. Érard umiera w roku 1831, a zwierzchnictwo w firmie przejmuje jego bratanek – Pierre. Ten okazuje się marketingowym geniuszem i sprawia, że posiadaczami fortepianów marki Érard stali się min. Królowa Wiktoria, Franz Liszt, czy Felix Mendelshon. Do pierwszej połowy XX wieku Érard cieszy się sławą najlepszych i najdroższych fortepianów na świecie. Pod wpływem zmieniających się trendów jej pozycja słabnie i pod koniec XX wieku akcje firmy wielokrotnie zmieniają właściciela. Obecnie marka Érard należy do firmy Shimmel, jednak ta nie produkuje instrumentów pod nazwą Érard. Ostatnie modele tej marki ukazały się w 1988r.